Suriye’de baslayan halk isyanlarinin 2011 tarihinden itibaren çatismalara dönüsmesi çocuklari, aileleri ile birlikte ülkelerinden göç etmeye zorlamistir. Bu noktada Suriyeli çocuklarin göç sonrasi içerisinde bulunduklari sosyal çevreye yönelik sosyal uyum süreçlerinde sorunlar yasadigi ve gelecek yasamlarindan beklentilerinde degisimlerin oldugu görülmektedir. Buradan hareketle arastirmada nitel yöntem tercih edilmis ve arastirmanin çalisma grubunu, Istanbul’da bulunan bir ortaokulda ögrenim gören 15-17 yas araliginda 20 Suriyeli çocuk olusturmustur. Arastirmanin verileri, yari yapilandirilmis görüsme yöntemi ile toplanarak saglanmistir. Arastirmanin bulgulari incelendiginde çocuklarin yasadiklari birtakim farkliliklar nedeniyle sosyal uyum durumlarinin olumsuz gelistigi bilinmektedir. Bu durum onlarda korku ve kaygi duygusunun devam etmesine yol açmaktadir. Çocuklarin gelecek beklentileri arasinda en çok savasin sona ermesi ve kendi ülkelerine geri dönme umutlarinin varligi yer almaktadir. Sonuç olarak, arastirma verilerinden Türkiye’de yasamini devam ettiren Suriyeli çocuklarin burada kalmaya devam ettigi sürelerde sosyal uyum durumlarinin iyilestirilmesine ihtiyaç oldugu görülmektedir. Bu nedenle politikalarin bu perspektiften olusturulmasi önem arz etmektedir.

Etik ilke ve degerler, sosyal hizmet uzmanlarina mesleki müdahalelerinde rehberlik etmeyi amaçlamaktadir. Bu ilke ve degerlerin birbirleri ile çatismasi etik ikilemleri ortaya çikarmaktadir. Etik ikilemler sosyal hizmette siklikla karsilasilan durumlarin basinda gelmekte ve bazi vakalarin çözümlenmesini zorlastirmaktadir. Bu çalismada, sosyal hizmette en sik karsilasilan gizlilik ve raporlama ile özerklik ve paternelizm ikilemleri ele alinacak; vaka örnegi üzerinden çatisma yaratan durumlara çözüm önerileri sunulacaktir.

Çalismada 2000-2019 yili arasinda sosyal koruma harcamalarinin seyri Türkiye özelinde incelenmistir. Bu kapsamda veriler Türkiye Istatistik Kurumu’ndan (TÜIK) elde edilmistir. Çalismanin 2000 yilini esas baslangiç yili olarak almasinin sebebi sosyal koruma harcamalari ile ilgili istatistiklere TÜIK üzerinden 2000 yili sonrasinda erisimin saglanabilmesinden kaynaklanmaktadir. Burada elde edilen verilerden olusturulmus grafiklerle 19 yillik bir dönem için Türkiye’de sosyal koruma harcamalarinin seyrini ve gelisimini incelemek çalismanin ana gayesidir. Buna göre Türkiye’de sosyal harcamalar yillar içerisinde bir artis trendinde olup sosyal harcamalarin %98.4’ünü sosyal koruma harcamalari olusturmaktadir. Çalismada ayrica pandemi sürecine de odaklanilarak sosyal harcamalarin gelisim seyri incelenmistir. Bu baglamda çalismanin bir diger odak noktasi da Covid-19 pandemisi sonrasi süreçte yapilan yardimlar dogrultusunda gelecege yönelik kimi degerlendirmelerin ortaya konulmasidir.

Amaç: Bu çalismanin amaci engelli birey ve ailelerinin egitim sürecinde okul ortaminda karsilastiklari sorunlari belirlemek ve bu sorunlari okul sosyal hizmet modeli ekseninde degerlendirmeye tabi tutmaktir. Yöntem: Çalisma grubunu Sirnak ve Istanbul illerinde yasayan, farkli engel gruplarina sahip aile bireyleri bulunan 15 katilimci olusturmaktadir. Çalismada yari yapilandirilmis görüsme formu kullanilmis olup, derinlemesine görüsmeler yapilmistir. Katilimcilara kartopu teknigi kullanilarak ulasilmistir. Bulgular: Engelli bireylerin ve ailelerin yasadigi sorunlar incelendiginde, çevreninin fiziksel yetersizliklerine bagli gelisen sorunlar, ulasim sorunu, dislanma, akran zorbaligi ve çevre baskisi öne çikan problemleri olusturmustur. Mevcut sosyal destek mekanizmalarinin yeterli olmadigi belirlenmistir. Ayrica ailelerin okul sosyal hizmet modelinden haberdar olmadiklari ancak böyle bir uygulamaya ihtiyaç duyduklari gözlemlenmistir. Sonuç: Yapilan çalismada ortaya çikan bulgular okul sosyal hizmetinin gerekli ve eksikligi hissedilen bir alan oldugunu göstermektedir. Bununla beraber görüsme yapilan kisilerin bu alani tanimamasi ve haklarindan haberdar olmamasi da baska bir eksikliktir. Okul sosyal hizmet modeli ülkemizde pilot çalismalar üzerinden ilerlese bile bu durum tüm ögrencilere ulasmayi imkânsiz kilmaktadir. Ayrica fiziksel olarak yasanan sorunlarin yani sira ailelerin ihtiyaç duyduklarinda destek alabilecekleri farkli mekanizmalarin varligindan ve bu imkanlardan nasil faydalanacaklarindan haberdar olmamalari, okulda rehberlik ve danismanlik ögretmenlerinin aile, engelli çocuk ve okul arasindaki iliskide yetersiz kalmasi, ailelerin gereken destegi alamamasi, sinif ögretmenlerinin yeterli bilince sahip olmamasi, okul sosyal hizmetine duyulan ihtiyaci artirmaktadir.

Amaç nitel arastirmalarda meta-sentezin kapsaminin açiklanmasi ve yaslilik alaninda yapilmis meta-sentez örneklerine yer verilmesidir. Nitel arastirmalardan elde edilen bulgularin sistematik olarak gözden geçirilmesi, bütünlestirilmesi ve yorumlanmasi olan meta-sentez çalismalari, uluslararasi kaynaklarda yaslilik alaninda çok yaygin olmasina karsin ulusal alanda oldukça büyük bir eksiklige sahiptir. Bu nedenle seminer konusu olarak planlanan bu derleme çalismada nitel arastirmalarda meta-sentez yöntemine odaklanilarak, yaslilik alaninda gerçeklestirilen meta-sentez çalismalarinin örnekleri incelenmistir. Meta-sentez nitel arastirma sonuçlari ile ulasilan analitik genellemelerin yorumlarini ortak bir paydada birlestirip yeni bir yorum sunmayi gerektirmektedir. Bu nedenle meta-sentez yönteminin derinlemesine incelenmesine ve detaylandirilmasina ihtiyaç bulunmaktadir. Meta-sentez yapabilmek için arastirmacinin nitel çalisma geçmisi olmasi gerekli görülür. Ayni zamanda konu alani arastirmacinin dikkatini çekmesi gerekir. Meta-sentezin tarihine bakacak olursak, belirli amaca yönelik yapilmis nitel çalismalarin sentezlenmesinden ortaya çiktigi düsünülmektedir. Meta-sentez olusturmanin farkli asamalari bulunur ama en yaygini ve kullanilabilir olani Sandelowski ve Barroso’nun meta-sentez asamalaridir. Ilk olarak nitel arastirmada da oldugu gibi arastirma sorusu belirlenir. Sonrasinda sistematik bir literatür taramasi yapilir. Dikkatli ve yeniden okunmasi saglandiktan sonra analiz kismina geçilir. Çalismalarin birbirine çevrilmesi asamasinda genellikle benzerlik ve farkliliklarin sürekli karsilastirmasi yapilir. Sonrasinda bulgularin analiziyle çalisma sonuçlandirilir ve bulgularin sunumu yapilir. Bu baglamda tüm içerigi detayli aktarabilmek için çalismada öncelikle nitel arastirmanin içerigi ve kapsamina; sonrasinda meta-sentezin tanimi ve içerigi ile birlikte asamalarina ve son olarak da yaslilik alaninda gerçeklestirilen meta-sentez örneklerine yer verilmektedir.

Amaç: Bu arastirmanin amaci tüm dünyayi etkisi altina alan Covid-19 pandemi sürecinin, halihazirda pek çok sorunla mücadele eden, dezavantajli gruplardan fiziksel engelli bireylere etkisini arastirmak ve fiziksel engelli bireylerin Covid-19 pandemi sürecinde saglik, sosyal, egitim, fiziksel çevre kosullari, ulasim, ekonomi ve medya alanlarinda yasadiklari sorunlari belirlemektir. Yöntem: Çalismada nitel arastirma yöntemi kullanilmistir. Katilimcilarin yas, egitim, medeni durum gibi kisisel verileri arastirmacilar tarafindan hazirlanan demografik bilgi formu kullanilarak tespit edilmistir. Katilimcilarin saglik, sosyal, egitim, fiziksel çevre kosullari ve ulasim, ekonomi ve medya alanlarinda yasadigi sorunlar, pandeminin bu sorunlara etkisi ve sorunlarin çözümüne iliskin gelistirilen yöntemler, arastirmacilar tarafindan hazirlanan yari yapilandirilmis görüsme formu ile tespit edilmistir. Görüsmeler, 18-65 yas araliginda 16 fiziksel engelli bireyin katilimi ile çevrim içi ortamda gerçeklestirilmistir. Bulgular: Arastirmaya katilan 16 katilimcinin 10’u erkek 6’si kadindir. Erkeklerin 2’si evli, geri kalan katilimcilar bekardir. Kadinlarin ise tümü bekardir. Erkeklerin çogu 26-49, kadinlarin çogu 18-25 yas araligindadir. Katilimcilarin pandemi sürecinde; hastaneye ulasim güçlügü, rehabilitasyon ve fizik tedavi sürecinde aksaklik, sosyallesme imkaninda azalma ve istihdam sorunlari yasadigi belirlenmistir. Sonuç: Arastirma bulgularindan elde edilen verilere göre fiziksel engelli bireylerin pandemi döneminde egitim disindaki alanlarda genellikle olumsuz etkilendikleri sonucuna ulasilmistir.

Amaç: Bu çalismanin amaci 12-16 yas araligindaki Istanbul’da ikamet eden Suriyeli ögrencilerin, pandemi sürecinde yararlanilan uzaktan egitim modelinde yasadiklari sorunlari belirlemek ve bu süreçte yasadiklari zorluklari sosyal hizmet perspektifinden degerlendirmektir. Yöntem: Çalismada nitel yöntemden yararlanilmistir. Katilimcilarla derinlemesine görüsmeler yapilmis ve görüsme esnasinda yari yapilandirilmis görüsme formu ile kisisel bilgi formu kullanilmistir. Bulgular: Arastirmaya katilan 15 katilimcidan 11’i uzaktan egitime erismekte dolayli ya da dogrudan zorluk yasamaktadir. Katilimcilarin yalnizca 4’ü uzaktan egitimde zorlanmadigini bildirmistir. 11 katilimci uzaktan egitime dair; elektronik cihaz eksikligi ya da yetersizligi, evde uzaktan egitim gören ögrenci sayisinin fazlaligi, bazi katilimcilarin ekonomik destek amaçli çesitli islerde çalismasi, uygulama dilinin anlasilmaz bulunmasi, evde düzenli internet erisiminin veya buna uygun altyapinin olmayisi gibi sorunlar yasadigini belirtmistir. Sonuç: Pandemi öncesi sosyal yasam ve egitim alaninda halihazirda yabancilik, yalnizlik, adaptasyon güçlükleri gibi sorunlar yasayan mülteci ögrenciler, uzaktan egitim sürecinde de ek birçok zorluk ile mücadele etmek durumunda kalmistir. Bu nedenle katilimcilarin büyük bir çogunlugu yüz yüze egitimi tercih etmektedir. Bununla birlikte katilimcilarin, meslek edinme arzulari ve gelecege dair umut ve beklentileri yüksektir. Bu sonuç, yasanilan zorlu süreç dikkate alindiginda sosyal hizmet açisindan anlamli ve çarpicidir.

Amaç: Bu arastirma, sosyal hizmet bölümünden mezun olan ögrencilerin mevcut istihdam durumlarini, istihdama iliskin gelecek beklentilerini, mezunlarin meslege iliskin umut düzeylerini, istihdam sürecinde yasadiklari problemleri belirleme amaci tasimaktadir. Arastirmanin, Istihdama etki eden faktörlerin belirlenmesinin; varsa mevcut sorunlarin anlasilmasi ve çözümlenmesine iliskin uygulamalara referans olabilecegi düsünülmektedir. Yöntem: Arastirmada betimsel istatistikler ve ki-kare testinden yararlanilmistir. Bulgular: Katilimcilarin mezuniyet yillari ile istihdam durumlari, meslekle alakali istihdam durumlari ve çalistiklari kurum türü arasinda; cinsiyetleri ile istihdam durumlari arasinda anlamli bir farklilasma tespit edilmistir. Katilimcilarin; sosyal hizmet meslegiyle alakali bir alanda istihdam edilme durumlari ile is memnuniyetleri arasinda anlamli bir farklilasma tespit edilmistir. Sonuç: 2015-2021 yillari arasinda; kamudan çalisma orani düserken özel sektörde çalisma orani artmistir. Meslekle alakali istihdam azalmistir. Mezunlarin, istihdamin gelecegine iliskin beklentileri düsüktür.

Günümüz dünyasinda toplumlar refah seviyesini artirmak adina çesitli çalismalar yapmaktadir. Dijitallesme ve yeni teknolojiler, insanlarin çalisma yöntemini degistirmis ve dijital dönüsüm, yeni alan ve hizmetler gelistirmistir. Tipta yasanan gelismeler, dijitallesme ve refah seviyesindeki artis, yasam beklentisini de artirmaktadir. Ülkelerdeki mevcut refah sistemleri gelistirilirken, yaslanan toplumlarin kendi saglik sorunlari ile daha iyi mücadele etmeleri ve sagliklarini iyilestirme sürecine katilmalari amaçlanmaktadir. Bununla beraber yaslanan toplumlarla ilgili kronik sorunlarin ve artan saglik harcamalarinin çözümüne de katkida bulunmak mümkün olabilecek, yaslilara saglikli ve güvenli bir yasam tarzi sunulabilecektir. Bu çalismada dünyada ve Türkiye’deki yasli insanlarin sayisinin artmasi ile yaslilarin refah seviyesinin artirilarak yasam kalitesini yükseltmeyi hedefleyen teknolojik gelismeler incelenmistir. Arastirma 12 katilimci ile gönüllü olarak yapilan yari yapilandirilmis mülakat teknigi ile gerçeklestirilmistir. Yasli bireylerin dijitallesme sürecinde karsilastiklari problemler ve çözüm önerileri tespit edilmeye çalisilmis ve elde edilen bulgular yorumlanmistir. Yapilan çalismada elde edilen bulgular yaslilarin teknolojik cihaz kullanimina tam hâkim olamadiklari ve teknolojinin aile içi iliskileri olumsuz etkiledigini göstermektedir. Özellikle pandemi dönemi evlerinden çikamayan yaslilarin teknoloji tabanli etkinlikler ile ilgili bilgi sahibi olmamalari büyük bir eksikliktir. Ayrica teknolojik gelismelerin yaslilarin aile hayatini büyük oranda olumsuz etkilemesi söz konusudur. Bu noktada yaslilarin geçmis deneyimleri ile yeni nesilin güncel bilgi ve teknoloji donaniminin sentezlenmesi önemlidir.